✍ يک روح می نویسد ✍

نمیتونم ذهنمو متمرکز کنم. در طی این پنج ماه به بیشترین پیشرفت در زمینه شناخت خودم و روحیاتم رسیدم. نتایج شگفت انگیزی گرفتم‌. نقاط جالبی رو توی زندگیم تجربه کردم. احساساتی که وصف نمیشن. انگار این بعد روانشناسیو از قبل میشناختم فقط نمیدونستم اسمش چیه کاربردش چیه درس های دکتر شیری بهم فوق العاده کمک کرد در این مسیر.

میخوام بگم عشق اینجوریه ک اول فرافکنی میکنی عاشق زندگی نزیسته خودت میشی و قکر میکنی طرف مقابل همون زندگیو اخلاقو شخصیتو داره ک تو فک میکنی بعد ک فرافکنی تموم میشه تو خود طرف و میبینی میشناسی حالا دوباره باید عاشق بشیاینبار سهل نیست. و اتفاقا پر از دشواریه فشار زندگی و مسئولیت یک طرف ، اتمام فرافکنی و سوگ فرافکنی یک طرف ، و دشواریه دوباره عاشق خود واقعی اون ادم‌ شدن یک طرف این‌ کامل ترین پروسه عاشق شدنم بود

اول ازش توقع داشتم همه چیزایی ک نیاز دارمو اون برام‌بخره بعد دیدم انقد شرایط سخته ک اگ این همه ازش درخواست داشته باشم ، به خودش چیزی نمیرسه. دست کشیدم از این خیال غلط، و شاخه شاخه رشد کردم تا چیزایی ک لازم دارم خودم‌برا خودم‌ تهیه کنم. درصد کمی شو از همسر بخوام. تا اونم یه تنفسی داشته باشهو بهش انقد فشار نیاد خداروشکر حس بهتری حاکمه اینطوری بابت این بینش خوب از مجتبی شکوری سپاسگزاری میکنم.:) مردا گناه دارن تو این دوره زمونه گرونی

من از وقتی رفتم مشهد و با کریم ِ مهمان نوازِ رئوف مشهد ، علی بن موسی الرضا علیه السلام دیداری تجربه کردم و طلب وساطت برای نیازهای عمیق قلبیمو از اقای رئوف داشتم ، دیگه ادم سابق نشدم. یکی یکی خدا همشو به مرور به لطف وساطت اقا ، بهم عنایت کرد:) چه عنایت شیرینی

این اولین فاطمیه است که من تن و روحم انقدر بی قراره: ( یه دلم مشهد پیش امام رضا(ع) یه دلم کربلاس یه دلم هیئت ثارالله زنجان پیش حاج مهدی رسولی:( + میگه: علی ع که دید ولی کاش بعد از این دیگر میان شعله نبیند کسی نگارش را.